29 Haziran 2015 Pazartesi

kapak kolleksiyonum


Yaradanın boş vaktine gelmiş derler ya bazı insanlar için, ben de şakacı bir an'ına denk gelmişim galiba… Ya da proto olarak yaratmış beni. Yukarıdan bakıp bakıp; şimdi başına iki tuğla düşüreyim, simdi de bir tahta atayım,  sevdiği birilerini alsam dayanırmı ki, hasta mı olsa... Yok ya hasta hasta oynanmıyor. ... Hadi çok aşık olsunlar bir burnu sürtsün. Yazık çok üzüldü galiba... Bir iki gezdireyim hava alsın açılsın, o kadar da hayattan soğumasın, daha oynayacağız.. Gezdireyim dedim ama rahata alışır şimdi hadi bir bıçak çeksinler .. Adrenalin iyidir... Adamı genç tutar. Genç mi kalmak istiyorsunuz hemen hayat çizginize iki çentik attırıyorsunuz

Şu düz hayat çizgileri nerede yaptırılıyor kuzum? Aynısından bende istiyorum.  Sıkıcı olsun benim olsun. Nasılsa birşeye heveslenme cesaretim bile kalmadı sonunda. Benim kadar dik, dediği dedik, burnundan kıl aldırmayan birinin bile burnuna bu kadar vurursan "sen bilirsin hayatım, ben bir plan yapmıyorum sana bıraktım" der bir yerden sonra. Elimde ocak ayında alınmış tatil biletleri.. 11 Eylul'de NY'a almışım. Şaka gibi 365 günde gün kalmamış gibi 11 Eylül! İstemiyorum.. Birisi yapsın planı ben giderim ama ben hiçbirşeye kalkışmak istemiyorum. Yıllarca direndim tam ipleri bırakasım var da nereye bırakıyorum? Ev dağınık zaten orta yere bıraksam bir iki güne dolanır kalırım.. Akışına bırakalım en iyisi...

 Benden mantığı  alırsan geriye ne kalır ki? Yıllardır arka fonda bır bır konuşan back vokal’imi kaybettim. Eve gidiyorum sessizlik, yürüyüş yapıyorum sessizlik, insanlarla konuşuyorum sessizlik.. Mantık olmayınca kalbin sesini dinleyip yüreğinin götürdüğü yere falan gitmen gerekiyor sanırım ama kendisini bunca sene görmezden geldiğim için bana küsmüş olabilir.

 Yeni tanıştığım insanlar beni nasıl tanıyor merak ediyorum zira ben kendimi tanıyamıyorum  artık.. Arkadaşım tutturdu beni kişisel gelişim şeysine yazdıracakmış zorla. Oysaki gayet iyiyim bence. Evrimimi tamamlamışımdır belki.

 Bana muzik gerekli..Şu an hemen simdi içinde bulunduğum ruh halini anlatacak bir şarkı olmali.. Kesin birileri benden iyi anlatmıştır... Her ruh halıne uygun bır sarkı vardır her zaman Bulamayınca insanlara akıllarına gelen şarkıyı sordum ve Evreka!  Jane Birkin'i oldum olası severim.

Şarkıyı sorarken aklıma eskiden  oynadığım bir oyun geldi. Herhangi bir kitabın bir sayfasını açıp orada yazanı yazıyı yol gösterici kabul etmek. Hemen Kitaplığa gittim. "Böyle buyurdu zerdüşt" sayfa 226...

"Kişi kendini sevmeyi, sağ ve salim bir sevgiyle sevmeyi öğrenmelidir. Kendine katlanabilsin, sağda solda sürtmesin diye"

"insanı açığa çıkarmak güçtür, hele kendi kendini açığa çıkarmak daha güçtür; can üstüne sık sık yalan söyler ruh. Böyle gerektirir ağırlığın ruhu"

Evren'den Pınar'a bir kapak daha... Bu da bana ders olsun

"living in limbo, load up the wagon
next stop is somewhere where something will happen
oh packing, unpacking, sleep in a bubble
if things are changing the difference is subtle"