What I was walling in or walling out
And to whom I was like to give offense
a good fence makes good neighbours"
Something there is that doesn’t love a wall...
"mending wall" diye bir Robert Frost şiirine denk geldim... Şiir yanyana bahçesi olan iki komşunun arasındaki duvarı anlatıyor. Bahçelerinde asla birbirinin sınırını geçemeyecek iki ağaçtan başka birşeyleri olmamasına rağmen yaz geldiğinde, kışın yıprattığı duvarı tamir etmeleri gerekiyor. Komşulardan bir tanesi duvar yapmadan önce neyi içeride tutmaya yada neyi dışarıda tutmaya çalıştığımızı bilmek isterim diyor diğer komşu bir atasözüyle cevap veriyor "iyi bir duvar, iyi komşular yaratır"
Çok uzun yıllar kale gibi duvarlara sahip olarak yaşadığım için olsa gerek okuyunca etkilendim oturdum yazıyorum. İnsanın duvarları ne kadar kalınsa kendine inancıda o kadar artıyor sanırım. Sarsılmaz bir özgüven ve kendine inanmak ancak sur gibi duvarlarla mümkün. Eskiden üç kuruşluk hayat tecrübemle çevremdekilere tavsiye veren halim geliyor aklıma.
Duvarlarla yaşamak kolaydır, rahattır, güvenlidir. Zamanla olusan ufak gedikleri bir guzel tikarsiniz, hic kimsede sorgulmaz "neyi dışarıda tutmaya çalışıyorum" diye. Duvar gerekli diye inanmışiz bir kere.
Duvarlarla yaşamak kolaydır, rahattır, güvenlidir. Zamanla olusan ufak gedikleri bir guzel tikarsiniz, hic kimsede sorgulmaz "neyi dışarıda tutmaya çalışıyorum" diye. Duvar gerekli diye inanmışiz bir kere.
Ben şanslıymışım ki duvarımın içinde 8:0 şiddetinde büyük bir deprem meydana geldi, duvarın silüetinden başka bir şey kalmadı. Savunacak sarsılmaz bir doğrunuz yoksa ve birazcık ikilemde kalırsanız insanlar hemen bunun kokusunu alıyor. Duvarın olmadan senin bütün kusur, korku ve endişelerini o kadar çabuk ele veriyorsunki tek çare samimi ve içten olmak kalıyor. Ne kadar içten olmaya çalışırsan çalış karşındaki insanın duvarları varsa sarsılmaz kendi doğrusuna ve kendi senaryosunu benimsiyor. Çözemediğim, beni üzen birşey olursada puf diye yok oluyorum. Sanki hiç olmamışım gibi, ufak bir zaman atlaması...
Sanırım yazının sonunu toparlayamadım bu sefer, zaten eğlencelide olmadı... Yeniyılın ilk günü daha neşeli şeyler yazmak isterdim ama tatilden eve geldim kombi çalışmıyor, burası Antalya değilki buz gibi inşanda neşe kalmıyor. Hem galiba 2013ten kapamam gereken bir iki defter var... Bir iki güne yazıyı editleyip bişiler yaparım. Robert Frost şiirimi naptın diye mezarında dört dönüp rüyama girmeden kapatayım... Something there is that doesn't love a wall... End of story... PUF...
